Diyojen sinop'tan sürüldükten sonra atina'da bir pazar yerinde içinde yaşayabileceği kadar geniş bir fıçı bulmuş ve bu fıçıda sadece yemek yiyip su içebileceği bir kap ile yaşamaya başlamış. hayatını yemek dilenerek, sağdan soldan meyve toplayarak ve çöpleri karıştırarak sürdürmüş. daha sonra nehir kenarında elleriyle su içen bir çocuk görünce "bu kap gereksizmiş lan" diyerek kabı da atmış.
anne babalar dersler kötü olduğunda bu sözü bolca kullanır. ekmek elden su gölden yaşıyosun, işinin adı ne. otur çalış. başka şey istiyor muyuz biz senden şeklinde devam eder bu muhabbet. can sıkıcıdır ama zamanla alışılır.
