istanbul'da çalıştığım firmada öğlen yemeğinde çorbaya banacak ekmek yokken yapılan güzel bir anlaşma sonucu pasta vs. yenmesi akıllara ekmek bulamıyorsan pasta ye olayını getirdi.
üniversitede üç arkadaştık üçümüzde birbirimizden fakirdik. sürekli gittiğimiz bi yerde tanıştığımız emekli astsubay amca bize acımış pasta almıştı(niye pasta hala anlam veremem). ertesi gün yine fakirlik içinde yüzerken o pastayı yemiştik kahvaltı niyetine.
