ağlayanın allah baba değil ekmek olduğu saçma çocuk yetiştirme sözlerinden biridir. allah baba figürü genelde "..kızar." şeklinde kullanılır çocuğa.
çocuğu yetiştirirken yapması ve yapmaması gerekenleri telkin etme amaçlı mantık dahilinde gerekçeler sunmaktan uzak kişilerin kullanmakta sakınca görmediği sözler de bu tip olgulara sahiptir. ya çocuğun vicdanına seslenilir ya korkularına... sonra da o çocuktan büyüyünce bi bok olması beklenir.
anne va babaların bilinçsizce söyledikleri sözdür. öncelikle allah a(c.c.) baba sıfatı takılamaz. ne doğurmuştur ne de doğurandır yaratandır. bu söz insanı günaha sokmaktan başka bir işe yaramaz. diğer tarafı, çocuk eğitiminde korkutma yerine yanlışının sonuçlarını anlatmak daha önemlidir. mesela, ekmeğini bitirmezsen çöpe gider yazık israf oluyor, bunu bulamayanlar var demek suretiyle çocuk elindekinin kıymetini bilmesi sağlanmalı. yaşı daha büyüdükçe de rabbini tanıması ve israfın ne kadar kötü olduğunu anlaması daha kolay olacaktır.
"allah baba" deyip çocuğun kafasına "saçma" bir allah fikri sokmaktan çok daha önemsizdir ekmeğin yenmemesi.
allah baba olursa allah anne de olur ilerde de şarkıcıya aktöre ilah diye tapar, kendi putlarını belirler. bravo.
