aman allahım.
vakti zamanında ilkokulda okurken halk oyunları ekibine katılmıştım. hoş okulumuz köy okulu olduğu için katılmayan öğrenci yoktu. bizim için mükemmel bir etkinlikti. aşıktım resmen.
23 nisan'da ailelerimizin gözü önünde oynamıştık ve civar köylerden de bizi izlemeye gelmişlerdi. bana nasıl bu kadar başarılı olduğumu sordular. gözlerim dolmuştu.
hareketleri ve oyun şekli hala aklımdadır. ellerimizi sürüyerek başlar yere çöker ve dizlerimizin üzerine otururduk. onur diye bir çiftim vardı ki görüşmüyoruz bile şimdi.
beyazdı kıyafetlerimiz. paramız olmadığından hakiki halk oyunu kıyafeti alamamıştık.
şimdilerde bu türküyü açıp dinliyorum ve beni götürdüğü dünyaları size anlatamam. gerçi iç anadolu türküsü olarak geçiyor sanırım ama ben balkan göçmeni olarak balkan türküsü zannediyordum bunu o yaşlarımda. bilemiyorum. ama tüylerimi diken diken ediyor.
mübadelelere falan gidiyorum.
allahım. bir türkü bir müzik bir ses nasıl insanı böyle zaman makinesi gibi yıllar önceye atabilir..
ne büyük huzur..
dinleyelim dinletelim. türküyü okuyan tüm ses sanatçılarına saygılar.
Bizim bağa giderken serhaya
Çektiler kolumdan da beni tenhaya
Nasıl edeyim başımdaki sevdaya
Aman aman dostlar kabil bile dar gelir
Bu gençlikte ölüm bile bana zor gelir
