Onuncu ayin onuncu gununde kahve icmistik.bana fal bakacaginda dilek tut demisti.icimden lutfen allahim onu tanidigima hic pisman olmayayim iyi ki karsima cikarmissin diyeyim demistim.madem yolumuz mutluluga cikmiyordu neden bunlari yasadik allahim? Niye tekrar umutlandirdin ki beni, tek basimaydim kimseyle bi derdimde yoktu.
kapalı, her an yağmur yağacakmış gibi havaları sevmiyorum.
şimşek çakacakmış gibi gökyüzünün sinirli halini sevmiyorum.
Rüzgarın savurduğu kızıl yaprakları sevmiyorum.
Kötü anıları yenileyen sonbaharı sevmiyorum ben..
Şehirde çok yeniyim, ürkeğim, tedirginim, acıdan uyuyamıyorum, acı dediğim aşk acısı ama öyle böyle değil. Düşünmeden uyumak için efes ekstra içiyorum her gece, bir şekil uyuyorum ama sabaha karşı ağlayarak uyanıyorum falan, tam bi zavallıyım. Bir kız var, hep o tutmuştur ayakta o dönem, ben hep bir umut hep ağlamaklı. Kız beni götürdü bir falcıya, kadın diyor bana Ekim'e kadar dönecek sana, ben nasıl bir zavallıysam, hemen toparladım, tabi dönecek bekliyorum, eminim, hazırım. O umutla normale döndüm kendimi toparlamışım farketmedim, Ekim geldi, gün saydık hatta saat saydık dönmedi, bir çeşit totemdi belki, tutmadı. Ama ben büyümüşüm o arada, ilk kabullenişimdi belki bir gidişi, sonra dedim emannnn gelirse ekime kadar. O kız arkadaş şimdi çok uzaklarda, Ekim'i hala böyle anarız, gençlik işte.
