cebinde beş kuruş parası olmayan, gün içinde sabah, akit okuyup ülke gündemini atv den takip eden insan söylemidir. kızmayın küfretmeyin, acıyın sadece.
a haberden başka kanal izlemeyip sabah ve star gazeteleri dışında gazete okumayan, ya ekonominin etkilemediği sıradan bir esnaf, ya işsiz, yada emekli olan bir kişinin söyleyebileceği söz. dış mihraklar bizi yıldıriyir ama bir tene başhan var ülkesi için çalışiyir.
Buna ciddi anlamda inanan insan var ve bunlar oy kullanıyor ya insan ona üzülüyor. Yanlış anlaşılmasın ben insanları oy verdiği partiye göre yargılamıyorum. kime oy verirse versin, birşey bilmeden sabit fikirle veriyorlar ya, ona karşıyım ben.
taşralar içindeki yerel kahvehanelerde duyabileceğiniz, Anadolu insanının ekonomi hakkındaki yorumu.
size bunu söyleyen insana, ekonomik terimler sıralamaya kalkmayın yada bilmişlik yapıp onu ezmeyin. basit olan şu soruyu sorun; 2002 yılındaki maaşın ile alabildiklerini, 2017 yılındaki maaşınla alabiliyor musun?
akp iktidara geldiğinde 2002 yılında doların ne kadar olduğunu hatırlayan var mı?
1,75 liraydı.
11 Eylül terör saldırıları ile büyük bir darbe alan ekonominin bel kemiği “talep” ciddi bir biçimde daralmaya başlayınca, FED radikal bir karar alarak faizlerde indirime gitti. birleşik devletler götü toparlamak için mola vermişti adeta. devam eden yıllarda faiz indirimleri devam edince dolar özellikle bizim gibi gelişmekte olan ülkelere adeta yağmur gibi yağmaya başladı.
öylesine inanılmaz pembe bir rüyaydı ki hayatınızda böylesine ekonominin gerçekten iyi gittiği dönemlere zor denk gelirsiniz.
bize doğru "niagara şelalesi" gibi akan sıcak para doları 1,18 seviyesine kadar düşürmüştü. hatta merkez bankası müdahale edip daha fazla düşmesini engellemişti.
hükümet her yerde her miting esnasında ne kadar inanılmaz bir iş başardığını anlatıyordu. tam bir komedi çünkü o sıcak para için aslında hiçbir şey yapmamışlardı. ama halk inandı. "bunlar ekonomiden iyi anlıyorlar" diye düşündüler. doların 1,18 olması inanılmaz bir alım gücü getirmişti. resmen zenginleşmiştik. tüketimin resmen bokunu çıkarttık.
birleşik devletler "düşük faiz" politikası ile işini görüp ekonomisini rayına oturtunca fed tarafından faizler tekrar arttırılıp eski seviyesine getirildi. hooop dolar uçtu.
alım gücümüz varken üretim ve sanayiyi kalkındırmak yerine biz ne yaptık? paraları betona bastık, ne varsa ithal ettik...
elbette dolar kuru düşerken bunun başarısını sahiplenenler,yükseldiğinde başarısızlığını da sahiplenmedi. gündem hep değiştirildi. Ergenekon oldu... 17/25 aralık oldu... anayasa oldu... fetö oldu...
ve evet zurnanın ne dediği yerdeyiz?
zort!
ihracatı "32 milyar dolardan 168 milyar dolara çıkardık, batırdığınız ekonomiyi kalkındırdık siz ne yaptınız" diyorlar ya hani... neden 32 milyar dolar ihracat yaparken dünya ihracat pastasından %0.95 pay alırken, 168 milyar dolar ihracatla %0.81 pay alabildiğimiz halka açıklanmıyor?
çünkü gittikçe boka bakıyoruz!
cari açık her geçen gün büyüyor, habire ihracatımızdan fazla ithalat yapıyoruz. eğer hızlı bir şekilde tasarruf moduna geçmezsek, olacakları hep beraber göreceğiz.
EDiT : Anadolu insanıyla dalga geçtiğimi düşünenler var... ya şu aziz Nesin'e hakkını ne zaman teslim edeceksiniz merak ediyorum.
