araba kullanabilip ehliyet almamaktan daha tehlikeli bir durumdur. ablalarımızın teyzelerimizin ve yaşı kemale erdikten sonra araba sahibi olmuş memur amcalarımızın çoğunda görülebilir durumdur.
1- ehliyeti güneydoğu'daki aşiretlerden bir kamyoncuya verdiği ücretle aldırmış insanların içinde bulunduğu durum.
2- torpille ehliyet almanın getirmiş olduğu durum.
3- pratik yapılmamasından kaynaklanan durumdur. sadece direksiyon eğitimleriyle yyetinilmiş olmasının getirdiği sonuç.
derhal gaz, fren, debriyaj, aynalar, kavrama noktası, sinyal lambaları, silecekler, cd çalar (tercihe bağlı) ile yakından ilgilenmeli bu durumda olanlar.
büyükşehirlerde yaşıyorsa haline şükretmesi gerekendir. hele evi merkezi yerdeyse; araba değil destek adeta köstek olur. sürekli şehir dışına çıkan ya da iş için ordan oraya gitmek zorunda olan biri değilse büyükşehirlerde araba kullanmak tam bir eziyettir.
ehliyet alma işi torpile olmuşdur, hiç para ödenmemişdir. Gürcistanda ehliyetin pratiyini gecmek için, birinci park eteme yeri, sonra zikzak, sonra sekizebezer döme yeri, sora yokuş sonra , sonuncu park yerini gecmek gerekir. Bunlarında hepsi bir stadyum kadar yerde kurulmuş. Ve banada stadyum kadar yerde sadece 1vites ve geri vitesle oğretildi.
toplu taşıma araçlarıyla 2 -3 liraya gidebileceği yere 20-30 liraya gitmek istenmemesi nedeniyle oluşabilen durum. benzin olmuş sanki sıvı altın, araba nere biz nere?
bunlardan arabası olmayab kesime tabanvay denir. ha bir de arabası da vardır ehliyeti de ama kullanamaz. onlara ne denir bilmiyorum. dağarcığımıza yeni bir kelime ekleyelim mi ne dersiniz. *
bir miktar özel sürüş dersi almayı veya riski düşük tenha yollarda yavaş yavaş direksiyon tecrübesini arttırmayı gerektirir. yoksa ya trafiğe çıkamaz ehliyeti atıl bırakırsınız, ya da olur olmaz kazalara sebebiyet verebilirsiniz.
