Ben sana öğretirim kardeşim ama uzak mesafe zor. Cesaret göster tali yoldan bas çık ana yola korkun geçer. Korkunla başa çıkmanın tek yolu yüzleşmektir.
şahsen kendimden biliyorum benim almam yarım dakika falan sürmüştü. belki de arabayı 200 metre falan götürmemişimdir.
neyse şimdi ne yapıyoruz. en az yarım saat boyunca arabayı kullandırıyoruz. 2 hamlede park edecek, yokuşta kalkacak. hatta o kadar sıkıyorlar ki bizi eğer arabada yokuş kalkış desteği varsa en az yarım dakika adayı yokuşta bekletin diyorlar. yarım debriyaj. ve yaklaşık 30 maddeden, maddesine göre bir veya iki hata yapan aday eleniyor.
aslında güzel oldu. zor olması. lakin bizim sıkıntımız arabayı kullanmayı bilmeyenler değil. bizim sıkıntımız kurallara uymayan orospu çocukları. yolun ortasına ikinci sıraya park edip yolu kapatan gavatlar, girilmez levhasına rağmen şehrin göbeğine kamyonla giren andavallar, sağ dönecekken ışıkta gidip en sola duran dangozlar, kırmızı ışığı süs sanan pezevenkler, sinyal lambalarını sadece dörtlü olarak düğünlerde kullanan orospu çocukları.
evet bizim trafikteki sıkıntımız bunlar.
trafiğin anasını siken ipne taksiciler, yol sadece onunmuş gibi giden minibüs şöförleri, aaaaaan amına koduklarım kafasıyla gelen ego iett şöförleri de var tabi. onların da kulaklarını çınlatmazsak ayıp olur.
önemli değildir.önemli olan aldıktan sonra arabayı kullanabilmektir.zira bakkaldan ehliyet almış gibi araba kullananları görünce, elinizdeki formaliteden ibaret bir ehliyet kartının çok işe yaramadığını görürsünüz..özellikle ehliyet kurslarının ticaret mantığını fazlaca içselleştirmiş olmaları, ehliyet almakla ehliyeti olmak arasındaki ayrımı düşündürür.
