insanlar egoizm (bencillik) kelimesini duyduklarında, canice veya vahşice eylemleri hatırlarlar oysa insan sadece bu eylemlerinde değil, eylemlerinin her birinde; aşkta ve vefada bile bencildir. bu felsefi kökenli ve temellerini nietzsche ve stirner gibi filozofların hazırladığı bir egoizm anlayışı olsa da, temelinde egoizm, gerçekten bu anlama gelmektedir.
büyük filozof spinoza da, bencil olmayan bir canlı türünü reddetmiştir. her canlının özünde egoist olmasının sebebi, yaşama bir kendilik içinde gelmiş olmasıdır. her şeyden önce kendisini tanımak ve kendisini bilmek; kendisini gerçekleştirmek isteyecektir. eylemlerinin kendine yönelik olmasının sebebi budur. bu kötü bir şekilde anlaşılmamalıdır.
doğu felsefesinde, kendini bilmenin diğer adı irfan sahibi olmaktır. yunus emre, yine aynı isimli şiirinde ‘’ilim, kendin’ bilmektir’’ dediğinde tüm eylemlerin ve bilginin başının kendini bilmekten geçtiğini söylemiştir. Farabi ve hegel, eserlerinde, düşüncenin en sonunda kendini bilmeye yöneldiğini anlatmış ve izah etmiştir. ben tanrı’yı ararken, aslında, kendimi aramaktayım. düşünmek, kendimden kendime bir yolculuktur...
insanlar egoizm(bencillik) kelimesini duyduklarında, canice veya vahşice eylemleri hatırlarlar oysa insan sadece bu eylemlerinde değil, eylemlerinin her birinde; aşkta ve vefada bile bencildir. bu felsefi kökenli ve temellerini nietzsche ve stirner gibi filozofların hazırladığı bir egoizm anlayışı olsa da, temelinde egoizm, gerçekten bu anlama gelmektedir.
büyük filozof spinoza da, bencil olmayan bir canlı türünü reddetmiştir. her canlının özünde egoist olmasının sebebi, yaşama bir kendilik içinde gelmiş olmasıdır. her şeyden önce kendisini tanımak ve kendisini bilmek; kendisini gerçekleştirmek isteyecektir. eylemlerinin kendine yönelik olmasının sebebi budur. bu kötü bir şekilde anlaşılmamalıdır.
doğu felsefesinde, kendini bilmenin diğer adı irfan sahibi olmaktır. yunus emre, yine aynı isimli şiirinde ’ilim, kendin’ bilmektir’’ dediğinde tüm eylemlerin ve bilginin başının kendini bilmekten geçtiğini söylemiştir. Farabi ve hegel, eserlerinde, düşüncenin en sonunda kendini bilmeye yöneldiğini anlatmış ve izah etmiştir. ben tanrı’yı ararken, aslında, kendimi aramaktayım. düşünmek, kendimden kendime bir yolculuktur.
