geçenlerde anadolu'nun ücra bir ilçesine yolum düştüğünde karşılaştım bu gebeşle.. yanılmıyorsam içeride yavuz donat vardı, ilçe kahvesinde gençlere siyasettir, ekonomidir işte köşe doldurabilmek için klişe sorular soruyordu.. yavuz donat diyip geçmemek lazım, ihtilalin tok sesli subayı ben olucam dese olurmuş yani.. belki bu vesileyle de birilerinin önünü kapar doğumgünümü darbeye denk getirmezdi, neyse..
kahvenin içinden bir anda feryat figan yükseldi, oraya döndüm ben de.. gebeşin biri nutuk atıyor, nutuk için de naranın şart olduğunu öğretmişler muhtemelen, avazı çıktığı kadar bağırıyor.. "açım, işsizim, su yook"! "ya.rak var eşşoğleşşek" der mi yavuz abi diye çok bekledim, demedi.. "yaz bunları yavuz ağabey" dedi, "yazarım" dedi.. anam ortalık süt liman.. başladı gülüşmeler.. yanımda şirket danışmanı, "yalan mı ağlıyor bu pez. venk?" dedim..
eğitim, yok
işsizlik, yakındığı şey
gayret, yok..
tüm yaptığı zırlamak.. yavuz bey'i ankaralı diye meclisten sandı zağar.. "ulan yavuz bey'in yapabileceği herhangi bir şeyi 1 dakikada yaparım, derdini söyle hele" dedim.. konuştuk, ağlıyor, zırlıyor; gülmeyi de unutmamış, çok afedersiniz camış gibi, etrafta bakan var mı, yok mu umursamadan, anıra anıra, ilçeyi inlete inlete gülüyor..
ulan eğitimin yok.. okuma bildiğinden bile şüphem var, düşün lan şu devletin yakasından! ne olacak yani, sana iş versem, yarın başlasan ne olacak? benim şirketin de işleyişini hoplatmiycan mı yani, a gebeş seni.. bunlara hava bile fazla aslında, gayret yok, armut piş ağzıma düş.. oldu..
Ziraat doktorasini yapmis arkadasimin mezun olduktan 5 sene sonra asgari ucretle is bulup 'devlet iyiye gidiyor' dedigi durumun tersi olsa gerek. Emek olmadan hicbir sey olmaz. Copten kagit toplayarak 2 cocugunu gecindiren insanlarda var bu memlekette. Yigitlik savaslarda olur bu arada.
