yapılan bir çok ankette daha önce defalarca ortaya çıkan gerçek. halkımızın çoğunluğunun en fazla geçmişteki 5 senelik zorunlu eğitimi nedeniyle eğitim seviyesinin beş yılla sınırlı olmasının etkisi elbette çok büyük.
SOnuç olarak eğitimsiz kişiyi e kömürle, halk ağzıyla konuşarak aldatmak çok kolay.
Bunlar bir de türbanla uğraşırken ülkenin ekonomik, terör gibi sorunlarını görmezden gelir kendilerine dokunacak bir sorun oraya çıkınca da ülkenin bu kadar sorunu var der.
Bu tespiti de akp'nin en büyük destekçilerinden mehmet barlas'a ait haberx sitesinden kaynaklandıralım.
Türkiye'de halkın ortalama eğitim düzeyi fazla yüksek olmayan büyük çoğunluğu, demokrasiye sahip çıkıyor; hemen her seçimde ideolojiden uzak, pragmatik, sağduyulu, akla uygun tercihler yapıyor. Buna karşılık ortalama eğitim düzeyi yüksek olan toplum kesimlerinde, en hafifinden "demokrasiye erken geçildiğine" inananlardan tutun, hükümete karşı askerî darbe çağrısı yapanlara kadar uzanan geniş bir "demokrasiden şikâyetçiler" cephesinin varlığı artık iyice gözle görülür bir hal aldı. Denebilir ki, bu paradokslar ülkesinde çok çarpıcı bir eğilim var: Eğitim düzeyi yükseldikçe özgürlükçü ve çoğulcu değerlere bağlılık azalıyor, hoşgörüsüzlük ve dogmatizm artıyor. Sosyal bilim teorilerini altüst eden bu paradoksun nasıl açıklanabileceği hakkında iyi bir fikrimiz var: Anaokullarından üniversitelere Türkiye okullarında verilen eğitimin, eğitimden ziyade endoktrinasyona benzer bir yanı var: Farklılığa hoşgörüsüzlüğü, otoriter bir zihniyeti aşılıyor. Üniversitelerde okuyan gençler arasında ideolojilere bağlılığın, bunca yıllık demokrasi tecrübesine rağmen hâlâ yaygınlığını korumasında bunun mutlaka bir rolü var.
