ömrü hayatı boyunca bir yere geleblmek için yetenek, kapasite, başarı ölçütlerini değil de hemşeri bulma, araya adam koyma, torpilini ayarlama faaliyetlerinde bulunan yalnız ve güzel ülkemin insanıdır.
ona göre topluluk içinde kendini fark ettirebilmenin tek ölçütü fırlama olmaktır.piç olmaktır...
yapacaksın soytarılığını ilgi çekeceksin...bulacaksın hemşerini, belki senden çok daha fazlasını hakkeden ama efendi ve torpilsiz adamın önüne geçeceksin...altta kalanın canı çıksın tek felsefen olacak...kendinden zayıfını gördünmü, arkası, dayısı olmayanı gördün mü ezeceksin bir böcekmişcesine...
80'lerde başlayan "yırtta nasıl yırtarsan yırt" akımının tezahürüdür bu. yırtamayanlar yırtanlar tarafından hep ezik görülüp horlanmış. büyükler yırtanları hep örnek gösterip onlar akıllı çıktı. sen de öyle otur denilerek sindirildi.
gerçekten bu dünyada efendi adam pısırık adam olarak algılanıyor. bakınız sarkozy, tayyip erdoğan, berlüsconi, fatih terim karizma yüzünden baş tacı edilirken, şenol güneş ve kemal kılıçdaroğlu hep hor görülüp beğenilmedi...
