efendi olmak pısırıklık değil ; nerede , nasıl davranılacağını ve hangi zamanda neyi konuşacağını bilmektir. özgüvensiz olmak ise; halbuki sadece biraz cesaretin gerektiği anlarda bile silik kalmaktır , tek başına karar alamamaktır. hatta hiç karar alamamaktır bile.
nezaketi eziklik olarak algılayan zihniyet tarafından maalesef ki görülemeyen farktır.
efendi olmak; gerektiğinde saygı çerçevesinde hakkını savunmak ama nezaketi elden bırakmamaktır.
özgüvensiz olmak ise görünmez gibi yaşayıp hiçbir şeye sesini çıkaracak gücü kendinde bulamamaktır.
bazı insanların hep birbirine karıştırdığı şeyler.
efendiliği kendilerine bir lütuf görmekten de ileri, karşılarındakine atfedilen bir özgüvensizlik olarak düşünüyorlar.
