Dağda sıçacak uygun bir ortam olmadığı için, donlarına da sıçamayacaklarına göre mecburen kuytu bir yerde posayı bırakıyorlardı. Esas sorun taharet musluğu olmayan yerde sıçtıktan sonraki prosedürün nasıl işlediğidir.
Yalnız dağda yaşayan efeler değil eşkiyalardır, eşkiyalar da gayet temiz insanlardır, yıllarca dağda tepede yaşayıpta hastalıktan ölen eşkiya yoktur
Tamam mı?
Anlaştık mı?
