edirne'de çalışıp bir iş görüşmesi için ığdır'a gitmek zorunda kalan insanın başına gelecek kötü olay. kahramanımız edirne'den otobüs ile istanbula gelir. öğlen kalkan kars uçağına binip bir buçuk saat içersinde kars'a varır. karstan otobüsle ığdır. iş görüşmesini yapmaya mecali kaldıysa görüşme sonrası orucunu açar. allah kabul etsin.
peşin uyarı: o kadar yolculuk sonrası bozbaş yemeyin. midenizi bozarsınız benden demesi.
her ramazan ayında düşünülür bu. lan madem böyle bi uyanıklık yapacaksın. bin uçağa sen antonyo, ben petersburg, (ahah. bu kötü espriyi yapacağım günü iple çekiyordum.) git bi yerlere sahurunu orda yap. yok ille de türkiye dışına çıkmayacak yavrum.
niye ığdır düşündürendir. zaten hayal ürünü değil mi bütün bunlar? evet öyle. ee, o zaman şöyle hayal etsene;
sürekli doğuya gidersin gündüze denk gelmeyecek şekilde, böyle olunca oruç da tutmamış olursun bütün bi ramazan.
not: hmm. bence de boktan bi fikir ama teoride mantıklı.
