patrona 2-3 gündür bi haller oldu ki sormayın.
haftasonu yurt dışındaydı orada artık kafasında ne kurduysa- tam burada bi parantez açmam lazım güvensiz bir paranoyaktır kendileri herkes beni dolandırma peşinde gibi bir düşünceye sahip kapa parantez.
günde 7-8 defa sen hangi işi yapıyordun o proje ne oldu bu proje neden bitmedi vs vs soru yağmuruna tutuyor bizi. ona cevap verirken hesaptı kottu derken işler karışıyor. bugün iyice bunaldım önemli de bi proje çiziyorum etrafımda dönüp duruyor. her yaptığım şeyi soruyor ekrandaki. içimden hep ya sabır derim ama bu defa dayanamadım ve allahım ne olur sussun artık dedim.
adam o sırada ağzına bir tane fındık attı ve öksürmeye tepinmeye başladı. herkeste bir panik adam bildiğin gidiyor, kıpkırmızı oldu. su getirdiler falan ama rahat bi 2-3 dakika debelendi.
bense buz kestim ulan artık nasıl istediysem bunu, nasıl içten dilediysem.
kendimden, dilediğim şeyden korktum bi an.
hiç üşenmemiş bana bütün bunları hazırlamış. nazar değmesin inşallah Allah sana da nasip eder böyle bir eşi.
ah lan ebru deme onu deme be bari onu söyleme. sen annene gitmişken eşinin başkaları içinde üşenmeyip evde ne hazırlıklar içinde olduğunu duymadın ki henüz.
hey içimde ki az sesli konuşsana ebru da duysun durumudur.
