edgar allan poe

62.

LiMAN KIRINTILARI

Bahamalı martılar beni çağırdı
bir ikinci bahar gecesi.
Yalan söyledim
yırtık blucinli tayfalara
Seni sevmediğimi söyledim.
Oysa rıhtımlar
en şarkılı dalgalarla yıkanıyordu
Midye kabuklarında sakladım gözyaşlarımı;
Hastaydım
kırık kötümser bir öksürük yapışmıştı boğazıma
Seni unutmak gerekiyordu...

Bahamalı martılar beni çağırdı
bir ikinci bahar gecesi.
iskele fenerlerinin altında oturup
seni bekledim sevgilim
Ellerim ıslaktı, gözlerim ıslaktı.
Gelip caydırabilirdin beni gitmekten
Oturup sigara içer, anlaşabilirdik...
Sana tapacağım yalan değildi
benim olursan
Seni seviyordum, seni istiyordum...
Bahamalı martılar beni çağırdı
bir ikinci bahar gecesi.
Filler gibi içtim liman meyhanelerinde;
seni unutmak için içtim...
Senin sokağında geceler yıldızsızdı
senin sokağında gece yağmur yağıyordu
Ben zayıftım, çabuk ıslanıyordum
Bana sevmek yaramıyordu,
ben sevilemiyordum...
Bahamalı martılar beni çağırdı
bir ikinci bahar gecesi.
Sana bırakacağım bu kentin
üç semtinde üç damla gözyaşı döktüm
Birincisi seni ilk gördüğüm yerdi
ikincisi seni ilk öptüğüm yerdi
Üçüncüsü... söylemeye dilim varmıyor,
üçüncüsü bana git dediğin yerdi
işte bu mısraları orda karalıyorum;
işte demir aldı şilebimiz
Gidiyor, gidiyor, gidiyorum...

iremim 29.03.2009 03:28

19 ...

7.

Yalnız insan

Yalnız insan merdivendir
Hiçbiryere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan

Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir

Yalnız insan yokki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan

Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından

panapa 19.01.2006 20:15

16 ...

15.

Kuzgun

Edgar Allan Poe

Evvel zaman önce ürkünç bir gecede,

Eski kitaplardaki yitik hikmeti,

Düşünüyordum güçsüz ve bitkin.

Başım öne düşmüş, uyumak üzereyken,

Nazik vuruşlarla kapı çaldı birden.

"Bir misafir" dedim "çalıyor kapımı"

"Bir misafir, başkası değil."

Açık seçik hatırımda, bir Aralık günüydü,

Yerde bir hayalet gibi şöminenin ışığı.

Çaresiz sabahı istedim, kitaplardan diledim

Istırabın bitişini - Lenore'u kaybetmenin ıstırabı.

Meleklerin Lenore dediği o bakire, nurlu ve eşsiz,

Artık ebediyyen isimsiz.

ipeksi mor perdelerin süzgün hışırtısıyla,

Garip bir dehşet kapladı, hiç yaşamadığım.

Yineleyip durdum yatıştırmak için kalbimi,

"Odamın kapısında bekleyen kişi bir misafir,

Odamın kapısındaki gecikmiş bir misafir,

Başkası değil."

Canlandım birdenbire, daha fazla beklemeden,

"Bayım" dedim "ya da bayan, affınızı diliyorum.

Gerçek şu ki uyukluyordum, usulca kapıya vurdunuz,

Usulca geldiniz, kapıma dokundunuz.

Emin olamadım işittiğimden."

Sonra ardına kadar açtım kapıyı,

Karanlıktı, sadece karanlık.

Merak ve endişeyle baktım karanlığa uzun uzun,

Hiçbir faninin cüret edemediği hayaller içinde.

Sessizlik bozulmadı, ne de bir işaret karanlıktan,

Orada tek kelime "Lenore" idi, fısıldadığım.

Ve karanlıktan yankılandı bir mırıltı: "Lenore,"

Sadece bu, başka bir şey değil.

Ruhum alevler içinde döndüm odama,

Ardından yine bir tıkırtı, daha da şiddetli.

"Eminim" dedim "birşeyler var penceremde,

Gidip ne olduğuna bakayım, gizem çözülsün,

Kalbim sükun bulsun, bu gizem çözülsün.

"Rüzgardır, başka bir şey değil."

Tam kepengi açacakken, kanat şakırtılarıyla

Heybetli bir kuzgun belirdi, kutsal günlerden kalma

Hiçbir şey söylemedi, ne bekledi ne durdu

Bir saygın kişi edasıyla, kapının üstüne tünedi,

Oda kapımın üzerinde, bir Pallas büstüne tünedi,

Tünedi ve oturdu, sadece bu

Cezbederek, takındığı ağır ve şiddetli tavırlarıyla

Üzgün ruhumu gülümsetti, çehresi bu siyah kuşun

"Sorgucun kırpılmış olsa da" dedim "Değilsin namert,

Karanlık kıyılardan gelen, korkunç ve gaddar kuzgun.

Söyle nedir, cehennemi gecenin kıyılarındaki saygın ismin"

Dedi kuzgun "Hiçbir zaman"

Şaştım bu hantal kuşun konuşmasına böyle açık,

Pek anlamlı, pek ilgili olmasa da söylediği;

Çünkü hiçbir şanslı insan yoktur, ki biliriz hepimiz

Oda kapısının üzerine tünemiş bir kuşla karşılaşsın

Kapının üstündeki büste tünemiş bir kuş ya da canavar,

Adı "Hiçbir zaman" olsun

Tek bir söz söyledi o dingin büstteki kuzgun

Taştı sanki bütün ruhu o tek kelimeden

Ne bir söz ekledi, ne bir tüyü kımıldadı

Acıyla mırıldandım: "Diğerleri uçup gittiler,

Sabah o da terkedecek beni, umutlarım gibi"

Dedi kuş "Hiçbir zaman"

irkildim tam yerinde söylenen bu sözle,

"Şüphesiz" dedim "bu söz, tek sermayesi,

Üzgün bir sahipten miras, zalim belaların

Şarkıları tek bir nakarata düşünceye dek kovaladığı

Umutsuz ve hüzünlü bir ağıt gibi tekrarlanan

"Asla---hiçbir zaman"

Kuzgun beni hala cezbedip gülümsetirken,

Yöneldim koltuğa, kapının, büstün ve kuşun önündeki

Gömülürken koltuğuma, düşünüyordum

Eski zamanlardan kalma bu uğursuz kuşun

Bu gaddar, hantal, korkunç, ve kasvetli kuşun

Neydi kastettiği, derken "Hiçbir zaman"

Tahmin yürütmeye koyuldum, tek ses etmeden

Ateşli gözleriyle sinemi dağlayan kuşa

Devam ettim düşünmeye, uzatıp başımı

Lambanın aydınlattığı kadife yastığın üzerine

Lambanın gözlerini diktiği kadife ve mor yastık ki

Ah, "hiçbir zaman" yaslanamayacak o!

Sonra görünmez bir tütsünün kokusuyla ağırlaştı hava

Yüce meleklerin ayak sesleri çınladı tüylü zeminde.

"Ey Sefil" diye haykırdım "Bir ferahlık verdi sana Tanrın"

Lenore'un hatıralarından kurtulasın diye bir ilaç,

iç bu iksiri kana kana ve sil Lenore'u aklından

Dedi kuzgun "Hiçbir zaman"

"Kahin" dedim "şeytani birşey! --kahin yine de, kuş ya da iblis"

Kışkırtıcı mıydı yoksa bir fırtına mı seni bu sahile atan

Kimsesiz ama gözüpek - bu afsunlu çöl toprağında

Bu perili evde - bana gerçeği söyle, yalvarıyorum

Var mı - günahların ilacı? Söyle bana - söyle, yalvarıyorum

Dedi kuzgun "Hiçbir zaman"

"Kahin" dedim "şeytani birşey! --kahin yine de, kuş ya da iblis”

Üstümüzde kıvrılan gökler ve yücelttiğimiz Tanrı adına

Söyle bu hüzünlü ruh, uzaktaki cennette, sarılabilecek mi

Meleklerin Lenore adını verdiği kutsal bir bakireye

Meleklerin Lenore dediği o eşsiz, nurlu bakireye

Dedi kuzgun "Hiçbir zaman"

"Bu söz ayrılık imimiz olsun ey kuş, ya da iblis"

"Dön artık fırtınaya, ve cehennemi kıyılara,

Söylediğin yalana nişan tek tüy bırakma.

Yalnızlığıma dokunma, terket o büstü,

Çek gaganı kalbimden, çek suretini kapımdan"

Dedi kuzgun "Hiçbir zaman"

Uçmuyor kuzgun, oturuyor orada, hala orada

Oda kapımın üzerindeki o süzgün büstte

Rüya gören bir iblisin bakışı gözlerinde

Gölgesi akıyor zemine yüksekteki lambadan

Ve bu gölgeden, yerde uzanmış yatan,

Yükselecek mi ruhum? - "hiçbir zaman"

chazsmyr dhuunyl 16.07.2006 12:24

12 ...

210.

https://galeri.uludagsozluk.com/r/1208447/+

ataturkcu 20 13.10.2016 22:10

10 ...

1.

gerilim edebiyatının ilklerindendir. (bkz: kara kedi)

rasko 16.01.2006 02:40

10 ...

150.

dünya üzerinde yaşamadığı için dünya üzerindekileri siklemeyecek olan varlık.

kendisi gibi olmak için 1 milyon farklı dünyada 1 milyon farklı varlık olabilirdim. dünyamı sikim.

mirdaselvi27 26.10.2013 01:16

8 ...

193.

Joel rose'un en karanlık kuş adlı tarihi polisiyesinde yaşam hikayesi anlatılan şair ve öykü yazarı.

Bir kitaba 25 tl veren insan gibi başlıkların açıldığı ülkemde 80 lira verip tüm hikayeleri toplu cildini almıştım.

pozitifsemptom 01.01.2016 20:40

8 ...

3.

(bkz: the raven)

ophelia 16.01.2006 02:42

7 ...

239.

Şiirinden şu kısmı okumak için çokça kez uygun kişi aradığım şair, yazar

Yunanlı yüzün, sümbül saçların
Senin havaların getirmişti beni eve
Yunanistanın görkemine
ve Roma yüceliğine.

lird mircis imirilist pirimsis 23.07.2018 01:46

7 ...

216.

https://galeri.uludagsozluk.com/r/1363443/+

kanepeblues 18.03.2017 02:56

7 ...