bu başlığı açan halt etmiştir efendim cengiz aytmatovun türki cumhuriyetlerdeki bağımsızlık etkisini bilmeyecek ve Fatih Sultan Mehmetin aynı zamanda bir yazar olduğunu bilmeyecek kadar cahildir.
Bu tamamen hayata bakış açısıyla ilgili. En basitinden aşkı ele alalım. Kimi insan aşkın bazı hormonlar ve beyindeki nöral ağlardan kaynaklandığını bilir ve aşka değer vermez, kimiside bunu bilse bile umrunda olmaz. Sadece hayattan keyif almak istiyordur ve aşk hayattan keyif almanın en güzel yollarından biri. Edebiyatta öyle. insanlığa fayda konusunda bilimle yarışamaz. Ancak insan olmaya fayda konusunda en önemli şeylerden biridir.
Biraz sıkıntılı bir iddiadır.
Gerçek edebiyat üreten insanlar birçok şeyi bilmek zorunda hissederler.
Mesela eserine mitolojik bir hikaye yada tarihsel bir olaydan esinti katacaklarsa bu iki bilimle de ilgilenmeleri gerekir.
Eğer bir takım meselelere dokunacaklarsa siyasetle ve hatta sosyoloji, psikoloji ile ilgilenmeleri gerekir.
Jules verne gibi bir asır önceden uzaya gidecekse bilimle de ilgilenmelidir.
Tabii edebiyat derken Bugünkü aşklı, boklu, böcekli zırvalardan bahsetmiyorum.
herkesin edebiyatçı olamayacağı gerçeğiyle eş değer önerme. ve ayrıca ona buna bok atarak prim yapmaya çalışan insan görünümlü kişilerin söyleyeceği cümledir.
bir arkadaşım var, kitap okumaya boş iş demekte kendisi. ona göre kitap okumanın boş olduğu kadar aslında kendisi de boş farkında değil. farkına varınca iş işten geçmiş olacak haberi yok. ona buna boş iş dersiniz. aslında kendiniz boşsunuz.
platon deyince eyvallah da, fortheunion nickli bi sozluk yazari deyince pek bi sacma gelen laf.
edit: anlamayacak dostlar vardir; platon da der ki; bu sairler, ressamlar, edebiyatcilar hep dal-dasak takimidir, anca taklidin taklidini yaparlar, bi sikim de ise yaramazlar der.
küçümsedikleri edebiyatın bile içini dolduramayacak kadar boş tanımlar yapan insanların uydurduğu gerçektir. hoş edebiyat o kadar kolay olsaydı herkes yapabilirdi değil mi ama?
