insan öleceğini bile bile nasıl yaşar?
Ya çıldırır ya da öleceğini unutur.
Nâzım Hikmet Ran
O kadar naiftirki düşüncesi, ölümü bekleyen ve çıldıran insanlar değildir onun için dünya. ya öleceklerini bilip boyun eğenlerdir ya da ölümden bir haber çıldıranlardır. oysa öleceğini bile bile çıldıranlardır bu insanlık.
dünyanın en saçma eylemidir. yahu, bir edebiyatçının söylediği, genel olarak edebi olduğu için kişiden kişiye anlam farklılığı gösterir. e durum böyle olunca, üstünde tartışmaya ne hacet? sen otur anla, aydınlan, zorlama, salla.
'' ard-arda kaç zemheri,
kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana,
bir bu yana... ''
edebiyat ile ilgilenen, okumayı ve yazmayı seven entelektüel grubun büyük bir coşku ve iştahla gerçekleştirdiği, çay, kahve de içilerek yapılan aktivite.
