aynı zamanda okumaktan haz almayan türk kızıdır.
size de oluyor mu bilmem ama, bazı geceler başımın dolu olduğunu hissediyorum. uykum var fakat uyuyamıyorum.
sonra ilk gördüğüm kalemle ilk gördüğüm kağıt parçasına aklıma ilk gelen şeyleri yazıyorum.
kafamı boşaltıyorum. bunu bir kaç kere yaptıktan sonra yazdıklarımın bir anlam ifade ettiğini gördüm.
sonra başımın ağrımasını beklemeden yazmaya başladım. akabinde sevdiğim kızla paylaştım.
surat ifadesini tahayyül edemezsiniz.
ardından;
"yadu kadın! sana burada duygularımdan bahsediyorum, içimi döküyorum. gece uyanmışım, su içmeden seni düşünmüş, seni yazmışım. ruhun mu yok, kalbin mi? seni anladığım gün ya beni öldüreceksin, ya da ayrılacağız. ben başka ihtimal göremiyorum. ben zaten sende ihtimal göremiyorum. neyse diyeceğim o ki bu şiirleri al, sakla.
ileride günaydın mesajına bile muhtaç olacağın insandan 'beklemenin' acısını yaşadığın an, bunları hatırla. al al, utanma."
