pek cok edebi eser tarih boyunca erkekler tarafından yazılmıstır.
peki bu eserlerde kadının yeri nedir?
son yuzyıllarda yavas yavas psikolojik analizler yapılmaya baslanmıs, karakterler duygusal anlamda derinlestirilmis, yerine gore aykırı secimler yapan, karısık ruh hallerinden gecen hale burunmustur.
peki bu rollerde kadının durusu ve sonunda basına gelenler nedir?
gustavfe flaubert in madame bovary sini ele alalım. kadın monoton bir doktorla evlidir. adamdan sıkılır. zengin bir adamla dusup kalkmaya baslar. sonra zengin adam bunu sutlar. kadın intihar eder.
tolstoy un ana karenina sını ele alalaım. kadın cok ust duzey duzgun bir adamla evlidir. gonlunu bir askere kaptırır. pesinden gider. once tutkulu ask zamanla yerini askerin kadını kendinden uzaga itmesine bırakır. kadın tren rayına atlar, intihar eder.
halit ziya usaklıgin in ask-ı memnu sunu ele alalım. evli kadın yasak ask yasar. muhattabı baskasıyla evlenemeye kalkar. kadın intihar eder.
gordugunuz uzere aykırı secimler ve kadınlar edebiyata girmistir. ama sonucları felaket olmanın otesine gidememistir bu yazarların kaleminde. halbuki her aykırı secim illa intiharla mı sonuclanmalı? illa mutsuz son mu olmalı? sadece bu secenek mi var?
bu soruların cevabını size bırakıyorum.
