Aslında bir bakıma doğrudur. ilaçların nerede olduğunu onlar en iyi bilir diyorlar. Alfabetik sıraya dizersen hangi ilaç nerede çok iyi de bilirsin. Yapacağın tek şey reçeteyi söküp ilacı vermek.
Bazıları ilaç hazırladığını, iğne yaptığını, ne bileyim doktora gitmeden bile tavsiyelerde bulunduğunu söyleyebilir. Ama bunun için dört yıl okumak, hem de pek bi itibar kazanmak saçma. Sağlık memurları da aynı şeyi yapıyor.
Zaten dikkat ederseniz bir süre sonra eczacının kendisine bile gerek kalmıyor; kalfa veya çırak her şeyi yürütüp eczaneyi yönetebiliyor. Yazlığa gidip dört ay eczanesine uğramayan eczacılar biliyorum ben, demek ki bir şekilde işler "dört yıl okumadan da" yürüyor.
Gereksiz degilde harcanan bir meslek grubudur sadece ilac satarlar onu kalfada yapar nasil bir egitim goruyorlar bilmem ama bilgelerini kullanabilecek sekilde degerlendirilirlerse daha iyi olur.
eczacılık yapmak için eczacı olmak gerekmediğinden doğru olabilecek düşünce. daha doğrusu, eczanede çalışmak için eczacılık okumaya gerek yok bildiğim kadarıyla. zira, rastladığım pek çok eczanede, gayet vasıfsız denebilecek, liseyi yeni bitirmiş öğrenciden tutun da bim'de kasiyerlik yapıp eczanede çalışmaya başlayanlardan -ki bizzat şahit oldum- pek çok çalışan var. birazcık okuma kabiliyeti olanlar, ilaçların yerini öğrenip dozlarını ezberleyen herkes eczacılık yapabiliyor. e gerisine ne hacet. 5 yıllık okuyup onca kafa patlatan da aynı şeyleri yapmıyor mu...
eczacılığın gereksiz bir meslek olduğu hakkında savunulan bütün görüşleri kesinlikle reddediyor ve aynı zamanda eshefle püüh diyerek kınıyorum. eczanede çalışmak için eczacılık mezunu olmanın gerekmediği bir gerçek. azıcık zeki ve eli hızlı olan herkes ( hastane, sağlık ocağı gibi sağlık kuruluşlarının yakınında bulunan ecz. ler için söz ediyorum) eczanede çalışabilir. kimi eczacı vardır sözü edilen; yazın eczanesine uğramaz kimisi vardır eczaneden çıkmaz bile. işte bu mesleği yücelten bu tarz insanlardır. henüz üniversiteden mezun olmamama rağmen yazın girip çalıştığım bir eczanede ki eczacımızdan söz edeyim; şöyle ki kadın çiçek gibi bir üniversiteden mezun olmuş. gitmiş üstüne de 6 sene ingiltere de kalıp orada yüksek lisans yapmış. hastalarla çok yakından ilgili, saygılı, bilgili ve gerçekten güven verici. yahu kadın eczaneden kendini berbat hissetmediği sürece erken çıkmıyor, geç girmiyor. kaldı ki eczane yazları (bulunduğu yere göre değişir mi bir fikrim yok) 8.30 da açılıp 7' de (pazar günü kapalı cts açık) kışları ise 8.30 da açılıp 6' da (cts-pazar kapalı) kapanan bir yer. şimdi bırakın da bu insan evladı o kadar okuyup yabancı ülkelerde süründükten sonra 5 ecza teknikeri (kalfa) çalıştırdığı eczanesine sabah 10 gibi gelsin. akşam 5.30 gibi çıksın cumartesileri de gelmesin. sanıldığı gibi eczacılık diplomalı bakkallık falan da değildir a dostlar. bir işin içine girin. o çeşit çeşit hastaları, kaçan ilaç siparişlerini ( ki bakkal siparişine benzemez), o kalabalık anda ki gerilimi bir görün. gelin ondan sonra ''yea eczacılık diplomalı bakkallık ehehe'' deyin. daha zor meslekler yok mudur? elbette vardır. her eczacı bir midir? elbette değildir. belki de sözünü ettiğim bu cici eczacı 100'de 1'dir. mümkün değil midir? mümkündür. ancak emek verilmiş herhangi bir mesleğin asla gereksiz olamayacağını düşünüyorum kim ne derse desin. kalpten sevgilerim ve saygılarımla.
not: eczacılık okumuyorum.
edit: o alınan kalfalar bile bir eczanede 5 yıl çalıştıktan sonra emin olamadıkları durumlarda eczacılarına '' eczacı hanım/bey bu böyle miydi?'' '' hastamızın şusu busu varmış, ne önerirsiniz?'' tarzı sorular soruyor veyahut eczacı eczanede yokken telefonla arayıp bilgi alıyorsa, bu; eczanenin sonsuza dek kalfalar ile yürümeyeceğinin de kanıtıdır.
ya cidden gereksiz. hele sırf yıllarca ilaç isimlerini ezberlemek, işlerine yaramayacakları halde formülleri bileşenleri öğrenmek daha saçma.
ayrıca gün geçtikçe yeni yeni ilaçlar çıkıyor, önceki mezunlar ise güncellenmemiş oluyorlar.
hem zaten bi nanesi yok. doktorun yazdığı reçeteyi uzatıyorsun onlar raftan veriyor. zahmet ediyolar ya. gören de kendi ilaçlarını yapıyorlar sanır.
aynen çok gereksizdir. içtiğiniz ilaçların formülasyonlarını kasaplar yapıyor çünkü. onların klinik ve preklinik deneylerini mimarlar ve mühendisler odası üstlenmiş durumda. vücudunuza aldığınızda aktivasyonlarını metabolizasyon eliminasyonlarını inceleyen toksik veya tedavi edici dozuna barolar birliğindeki avukatlar sayesinde ulaşılıyor. eczacılığı salt raftan ilaç vermek olarak gören güruh, ne yazık ki aynı havayı soluyoruz.
(eczacı değilim.)
dipnot: bu başlığa 14 mayıs eczacılar bayramında tekrar yazılmış olması da bu meslek dalına bir saygımız galiba. kutlu olsun.
Bizim bir akraba var çocuk edebiyat okuyor eczacıya girdi iki sene sonra millete reçete yazdırıp zayıflama hapı tavsiyesi veriyor. Daha gerisini siz düşünün yani.
