aslında birçok şey yanlış biliniyor eczacılık hakkında.
-eczacılar yattığı yerden para kazanmıyor(eskiden oluyordu çünkü ilaçlara sürekli zam geliyordu ve ilaçlar durduğu yerde para kazandırıyordu. şimdilerde ise ilaçlar sürekli değer kaybediyor.)
-eczacılık kolay bir meslek değildir. belki eczacıyı masasında otururken görüyorsunuz ya da onu hiç görmüyorsunuz(eczacıyı eczanede görmüyorsanız ve bu uzun zamandır böyle ise o eczane yüksek ihtimalle muvazaalıdır.) bu onun çalışmadığı anlamına gelmez. bir eczacı sadece sağlık sektörüne hizmet etmez aynı zamanda bir işletme işletmektedir.
-eczacılar zarar edebilir. hatta batabilir. sonuçta bu bir yerde ticaret işidir. her türlü sona hazır olmak gerekir.
-eczacıların hastalardan aldığı paralar eczacıya kalmaz. aldığı paralarda ecza depolarının, devletin ve eczacının payı vardır.
-eczacılık gittikçe kolaylaşmıyor aksine gittikçe zorlaşıyor.
-başka hiçbir meslek grubu ile devlet bu derece uğraşmıyor.
eczacılardaki siyah beyaz fotoğraf furyası mutlaka bir takıntıdır. olayı nedir? hala hiç anlamış değilim. takıntı olduğunu düşünmüş olmam muhakkak bir yanlış anlamadır. biri de çıksın bu yanlış anlamayı gidersin.
eczacılık, yanında bir sürü kalfan varsa rahattır. ayrıca evet diplomalı esnaf grubunda incelenebilirler. eczane açmak için yüklü bir miktar sermayen olması gerekir. en avantajlısı hastahane eczacılığıdır. bütün bunları nereden mi biliyorum? *
eczacılar artık yalnızca ticaret yapmaktadır, yaptıkları işin bir bilimselliği kalmamıştır. köşedeki şarküteri işletmecisinden pek bir farkları da yoktur. Eczacıları suçluyor muyum, hayır! sistem böyle, çarklar böyle işliyor. olay işletmeciliktir, hakkıyla yapana lafım yoktur.
çarklardan hızlı dönmeye çalışan sahtekarları suçluyorum, ortak olanlarla birlikte.
