kendisinin fotoğrafına dikkatle bakarsanız yüzündeki şiddet ve hesap sorma duygularını sezmemek işten bile değil. çoğu kişi için "terörist" denilip geçilecek bir kişidir muhtemelen ama böylesi bir eylemi gerçekleştirmek için yaşadığı gerilim ve tefekkür saatlerini bir anlık da olsa düşünmek belki daha faydalı sonuçlar verebilir.
o son parçalanma haline nasıl ulaşır bir insan? sonsuz tükeniş ve hepten hiçleşme eşiğine varmanın bedeli nedir? kutlu bir amaç uğruna kendini patlatmak nasıl bir zihin muhakemesinin sonucudur?
beni bu kötü olayda asıl ilgilendirenler bunlar. bir insanın hem kendisini, hem de çevresini yıkıma götürecek süreçleri nasıl kabullendiğidir asıl mesele.
ecevit şanlı'nın yüzünde gerçekten acı var. cismi "katil amerika" retoriğinin peşi sıra etrafa yayılırken şiddetin ve insan olmanın yükü de ağırlaşıyor bu ülkede.
edit: kimi okuma özürlü tipler açısından meselenin daha sarih biçimde açıklanması elzem galiba. bu ileti eylemi gerçekleştirenin duyguları düşünülerek yazılmıştır. yoksa hiçbir kutlu amaç kendini patlatmayı meşru göstermez bana kalırsa. ama ne yazık ki dağ fareyi doğuruyor her zamanki gibi. düz cümleyi anlamayanların mecazı anlamasını beklemek benim gafilliğim sanırım.
terörist.
edit: şimdi bu olaydaki aktörü hizbullah üyesi ve adı ahmet olan biri olarak düşünün bakın bakalım o zaman ne diyeceksiniz çakma solcular. adam terörist.
bildiğin enik. kendini patlatmıştır. darısı tüm eniklerin başına.
ezik solcularımıza göre devrimcidir bu köpek. çoğu dillendirmeye utanır. köpek de utanç olur mu bence olmaz. korkudur o.
