sahabeler arasında kendisi hakkında iki defa ayet nazil olunan sahabedir. ikinci akabe biyatında biat eden yahudiler arasındadır kendisi, kavminin o dönemde bulunduğu konum itibari ile mekkelilere karşı iş birliği yapması gerekiyordu, ebu lübabe medine de resulullah'ın dibindeydi ve öğrenmey çalışıyordu islamiyeti ki israiloğullarına anlatabilsin. Bu esnada çıkan hendek savaşında kabilesi Beni Kureyza için yaptıkları hıyanet nedeniyle Allah tarafından helak emri geldiğinde hz. muhammed tü sahabeleri cihata cağırmış buna ebu lübabe'de uymuştur. Beni Kureyza şehrine geldiklerinde, Beni kureyzalılar görüşmek için ebu lübabe'yi çağırdılar, peygamber de ona gitmesi için izin verdi. O da kaleye girmiş. Kalede karısı, çocukları ve mamelek'i de varmış ona sormuşlar " Peki biz teslim olsak nolacak", o da eli ile boğazlarının kesileceğini göstermiş bu bi anlık hatawsını anlamış ancak iş işten geçmiş, ardından kalenin arka kapısından kaçarak mescidi nebevi ye gelmiş ve kendini bir ağaca bağlatmış. Kale dışında onu bekleyen islam ordusu ona ne olduğunu merak ederken "Ey imân edenler! Allaha ve Resûlüne hâinlik etmeyin. Bile bile aranızdaki emânetlere de hainlik etmeyin." ayeti nazil olmuş ve hz. muhammed durumu idrak etmiş. medine'ye döndüklerinde ebu lübabe'yi ağaca bağlı görmüşler ve kendisi bu şekilde iken Allah beni affetmedikçe ben kendimi bu ağaçtan çözmeyeceğim demiştir, ebu lübabe'nin ipleri yalnızca namaz vakitlerinde çözülür , namazın ardından tekrar bağlanırmış. bu bağlanması ve tövbesi sonuç vermiş, "Onlardan diğer bir kısmı da günahlarını itiraf ettiler ve (evvelce yapmış oldukları) iyi bir ameli sonradan yaptıkları başka bir kötü (nifak) ile karıştırdılar. Olur ki, Allah, onların tevbelerini kabul eder. Çünkü Allah, Gafûrdur (çok bağışlayıcı), Rahîm'dir" ; ayeti ile de Allah tövbesini kabul etmiş. Ebu lübabe'yi çözmüşler lakin iplerin izleri ömür boyu vücudunda işlediği günahın simgesi gibi kalmış.
