son zamanlarda hakkında bir şeyler söylemeye çalıştığım konularda olduğu gibi bu başlıkta da kavramları biraz harmanlayarak kullanacağım.
bu bağlamda hayal gücü ile ideali yakın bir manada bulacaksınız.
bakış açısı ve hayal gücü kendi yaşadıklarından ibaret olan anne babaların sık baş vurdukları bir yöntemdir bu kısıtlama. bunu kimi zaman çocuklarını koruduklarını iddia ederek yaparlar kimi zaman da çocuklarının bunu başarabileceğine inançları yoktur.
birey özgürlüğünü kendilerine yöneltilmiş bir tehdit olarak görürler. çocuklarının kalıpları yıkma, yeni bir şey söyleme/üretme hevesini kırmak için her türlü fırsatı değerlendirirler. bunu yaparken bir anne babayı uyarsanız büyük bir tepkiyle karşılaşırsınız.
öyla ya insan ezberinin bozulmasından, cahilliğinin yüzüne vurulmasından pek bir rahatsız olur.
onlar için çocuklarının bir hayali olması iyi bir şeydir. ancak bu hayalin anne babanın hayal ettiğiyle aynı olması gerekir.
aksi takdirde bu onlara göre çocuğun hayatını mahvetmesidir, açlıktan nefesinin kokmasıdır, bir suçun peşindeyken tenhada vurulmasıdır, kürsüde konuşma yapan bir kanaat önderiyken suikaste uğramasıdır vs. vs.
bir yanlışı inanılmaz boyutlara ulaştıran bu yanlışı yapan kişinin doğru yaptığını sanmasıdır. dünya da belki de milyonlarca çocuk hayali/ideali ebeveynlerin doğru yaptığını zannederek yaptığı yanlışlarından dolayı telef oluyor. anne babalar çocuklarını korumak bahanesiyle geleceğin şairini, ressamını, yazarını, kanaat önderini, savcısını, işinde en iyisi olacak tesisatçıyı, sporcuyu, güzel, müşterisi bol bir kafenin sahibini diri diri toprağa gömüyor.
bu ülkede sevmediği bir işte kırk yıl boyunca çalışmak zorunda kalan insanların sayılarının korkutucu rakamlara ulaştığını biliyor musunuz? bir çocuğun, bir gencin hayal gücüyle alay edip,
ideallerini bir kenara atmak, onu sevmediği bir işe mahkum etmek haksızlık değil mi? suçlulara meydan okuyacak kapasitede bir adamı sırf kafası rahat bir koyun olsun diye istemediği bir mesleğe mecbur bırakmak niye?
sonra kalkıp haktan, hukuktan, adaletten, hakkaniyetten, kültürsüzlükten, sanatın verimsizliğinden, tiyatrodaki oyuncunun kabiliyetsizliğinden nasıl dem vuracaksınız?
utanmayacaksınız. yemin olsun bunları yaparken utanmayacaksınız.yetiştirdiğiniz koyunlarla utanmadan gurur duyacaksınız! hayal etmeyi çok gördüğünüz oğlunuzu, kızınız gömerken utanmadınız çünkü. onun başarabileceğine inanmadınız, onun hayallerine saygı duymadınız.
bu yüzden sizin utanmazlığınız da saygıyı hak etmiyor.
bir çocuğun hayal gücü onun ideallerini şekillendiren parçalardan biridir. o ideallare köstek oluyorsunuz anne, babalar!
küçüklükten başlar çocuk resim yapar ağacı maviye boyamıştır.
ebeveyn hayal gücüyle, aa der mavi ağaç mı olur?
diyeceksiniz çizgi filmlerden subliminal mesaj çıkarmak gibi bişey bu fakat olağanlık ve sıradanlığa alışan ebeveyn bünyesi, çocuğun düşüncelerini yapabileceklerini görmezden gelir ve o ateşi küçük yaşlarda söndürür.
hayatında kompleksleriyle var olan anne babaların yaptığı eylem. onlar için evladına 'başaramazsın' , 'yapamazsın', 'aç kalırsın' demek orgazm kadar güzeldir.
türk aile yapısının dişli çarklar gibi kusursuz işleyen klasik türk hareketi mehter gibi 1 ileri 2 geri çocuk yetiştirme şeklidir. hayal kuranların öcü gibi karşılandığı asıl öcülerin öcüyü hayal edenin öcüsü olduğu toplumun inşasında tek bir kremit taşıdır.
kesinlikle ama kesinlikle kısıtlanmaması gerekir, hayal gücünü destekleyici oyuncaklar alınması daha iyi olur hatta. mesela bugün amerika uzaya çıkabiliyorsa bunun temelini yıllar önce çocukların hayal gücüyle atmıştır, çok eski yıllarda* çocuklar uzay gemileriyle jetlerle oynarmış o çocuklardan biri şuan nasa'da çalışmakta yada emekli oldu.*
demek istediğim hem bireysel hem toplumsal olarak fayda sağlar hayal gücü.
