babamın "aslında çocuklarımızdan geri değiliz , onları biz ileri attık" lafı ile düşünmeme sebep olan durum.. eğer yeni çıkan teknolojik aleti biz çocuklarına değil de kendilerine almış olsalardı meraklanan ebeveynler değil biz ergen ya da ergen üstü gençlik olacaktık..
bu merak yüzünden facebooktan veya herhangi bir site artık hangisi size bırakıyorum.
''nassın gızım annengil nasıl? geçen gün aradık evde yoktunuz hadi ökkeş amcanında selamı var öpüyoz ''
gibi mesajlara maruz kalırız.
korkulu rüyadır. Özellikle oyunlarla fazlaca zaman harcarlar, sürekli bir oyun isteği vs. ''kızım tarlama şu lazım kabul et hani ablacım '' falan .
çevrim içi gelen mesajlarda ise durdunaz yok ben arkadaşıyım gibi yalanlarla sürekli başımızdan atmaya çalışıyoruz efenim.
bilgisayarı heykır gibi kullanmaya inat edip, okey sayfasında geç oynadığı için masadan atıldığında 2 dakika boyunca ne olduğunu anlayamayan bir babanın olayı özetleyen fragmanı yapılsa bu merakın önünde katetmesi gereken çok uzun bir yol olduğu anlaşılabilir.
edit: bu fragman en komik izlentiler arasında 1. sırayıda alabilir.
insanı çileden çıkartır. gençlerin aynı soruyu bin kere işitmesine ve sakin sakin cevaplamasına neden olur. ha oldu da sakince cevaplamadınız 'ne biçim konuşuyosun sen büyüklerinle!!' lafını işitirsiniz. her ne kadar sakin bir insan olmasam da bazen bu kadın ben küçükken bana katlandı, bütün sorularımı cevapladı lan neden güzelce cevap vermiyorum diye düşünmeme de sebep olur.
