abartmanın lüzumu olmadığı tepkilerdir. ergenlik dönemimin sert geçtiği zamanlarda rap dinlerdim sözlük. aile bireylerim metal müziği rap müzikten daha başarılı ve iyi bulan bir yapıya sahip. babam rap dinlerken ne dedikleri belli olmuyor ne gitar çalıyorlar ne bateri bir bok yaptıkları yok neyini beğeniyorsun deyip kestirip atardı. ama metal müzik öyle mi? o introyu vereceksin dinleyiciyi bir vuracaksın orada scream vokal ile bi sallayıp gaza getireceksin derken dinleyici yavaş yavaş headbang'e doğru yol alacak. işte eğlence bu,işte sanat bu. tek cümle ile özetlemek gerekirse 'benim beğendiğim müziği isterse dünya beğenmesin'..
dinlediğim zaman babamın "bu ne lan, osuruğumu dinlerim daha iyi" şeklinde tepki vermişti. ama, o da keşfetmiş olacak ki bir gün aradığımda arabada yüksek sesle metal dinlediğini ve o an kısamadığını fark ettim. oğluna benziyor kereta.
