evlatlarına isim koyma telaşesi içindeki ebeveynler, farklılık peşinde koşma sevdası ile, çocuklarına tuhaf tuhaf isimleri miras bıraktıklarının farkındalar mı acaba?
özellikle son zamanlarda sıkça göze çarpan bu farklılık arayışı, çoğu zaman ortaya zorlama ve eğreti isimler çıkarmaktadır. ilk duyduğunuzda tuhaf bir etki bırakan ve telaffuzu zor olan bu isimler, ebeveynlere nasıl bir haz vermektedir acaba? mesela, çocuğunun ismini ahmet bırakmak yerine cenkmen koyan; ya da gülsüm bırakmak yerine esila koyan aileler, acaba nasıl bir miras bırakma ya da nasıl bir manevi atmosfer inşa etme sevdasındadırlar?
bir diğer husus ise;
ailelerin, akıllarınca kur'an'dan cımbızla çekerek çıkardıkları kelimeleri, evlatlarına isim diye koymaları ve böylelikle imanlarını muhafaza ettiklerini ispatlama çabası içerisinde olmaları...
tuhaf durmuyor mu sizce de?
ne yani, kur'an hayatı anlama ve sorumlulukları idrak etme rehberi midir; yoksa isim türetme kitabı mıdır? ve dahi, kur'an'ı anlamak için birgün olsun açıp da okumayan ebeveynlerin, evlatlarına isim bırakırken fellik fellik kur'an Yaprakları arasında dolanmaları, ne denli ahlaka ve vicdana uygundur? kur'an'ı böylesi bir muameleye tabii tutan ebeveynlerin, evlatlarına kur'an'da geçen kelimeleri isim olarak seçmeleri kitaba saygı, imana sadakat olarak nitelendirilebilir mi? yoksa tam aksine, bir saygısızlık, bir aymazlık olarak mı durmaktadır?
popüler kültürün ve dezenformasyon sağanağının tazyikine maruz kalan toy ebeveynlerin bu hastalıklı arayışlarına dur demek gerektiğini düşünüyorum. çünkü tv kanallarından taşarak yüreklere ve akıllara sızan yemekteyiz ve izdivaç isimli safsatalar tarafından hipnoz edilmiş bir ebeveyn profilinden bahsediyoruz. veya bu profilin dışında durup da, kapitalizmin bireyselci yaklaşımına yenik düşmüş insanlardan bahsediyoruz.
ebeveynler kusura bakmasın ama, kimse evladına isim bırakma hususunda sonsuz bir özgürlüğe sahip değildir. evladına farklı bir isim bırakarak alttan alta sosyal patinaj çekmeye çalışan, hele ki isim dedikleri şey kur'an'da geçen bir kelimeyse, hem sosyal hem de dinsel nirvanaya ulaştığını sanan egosu şişik ebeveynler, bir noktada durup düşünmek zorundalar.
isim bırakılan evladın bu ismi benimseyip benimsememesi mi; yoksa çevredekilerden kopartılan birkaç kıskanç bakış mıdır önemli olan?
evlatlar, sizin kanınızdan ve de canınızdan bir parça olsalar dahi, başlıbaşına bir insandır ve herbiriniz ayrı ayrı mezarlara gireceksiniz. onları, daha doğar doğmaz kendi egonuza alet etme cahilliğini gösterirseniz, yarın öbür gün sus pus olmuş bir şekilde huzurevi köşelerinde pineklemek kaderini hazırlarsınız kendinize... bu sefer kıskanç bakışlar kopartmak değil, evlatlarınızdan en ufak merhameti dilenecek vaziyette olursunuz. haydi koyun bakalım isimleri dilediğinizce... bir cenkmen edasıyla egonuz uğruna garipleştikçe garipleşin... tuhaflaşın...
