Etrafımızda gördüğümüz çoğu insanın içinde bulunan, çocukluktan aşılanmaya başlanan istektir.
üremek, çoğalmak insanın doğasında var saygı duyuyorum.
ama büyü, meslek edin, evlen, borçlan, çocuk yap, emekli ol, öl.Fabrika üretimi gibi değil mi?
Bu genç yaştan itibaren çocuk sahibi olma isteği, hayalleri beni deli ediyor.insanlar hep güzel yönleriyle hayal ediyorlar ama her zaman öyle değil.Genç yaşta çocuk sahibi olmak, sürekli çalışmak, koşturmak,tek başına hareket edememek...insan önce hayatını yaşamalı diye düşünüyorum.türkiye'de ki kadınların Azımsanamayacak bir kısmının hayatı çocuk doğurup yemek yapmaktan ibaret oysa hayat o kadar değil.bi hayata sahip olmak başlıbaşına muhteşem bir şey zaten.insanların bu kadar kısıtlanmasını buna mecbur bırakılmasını anlamıyorum.
herkesin kendi hayatı, kendi tercihi saygı duyuyorum ama anlam veremiyorum.
çocuğa sahip olma muhteşemliğini kısıtlanma olarak gören ve yaşamayı engelleştirici bir durummş gibi algılayan zihniyetlerin olmayan istekleridir. böyleleri istemesinler zaten sonra olan çocuklara oluyor.
