boncuk gözlerinin ardındaki ebeveyn isimlerini saklaması fazla uzun sürmedi. öncesinde bir halt edip sokaktan çevirerek sordum:
-ismin ne?
-mine dedi, duraksamadan.
okşayıp saçlarını sol avucuna bir çikolata parası bırakırken mutluydu ebeveynlerinin isdimlerini sormadığım için. ben köşeyi dönerken * koşarak gelip bacaklarıma yapıştı.
-erkek kardeşim olursa ismini emi koymalarından korkuyorum.
künyesi haklı çıkarıyordu bu korkusunu.
isim: mine.
baba adı: emin.
anne adı: emine.