"masal gibiydi...
ottan, kustan, böcekten anlatiyordu...
taktakan´lar, cirnik kuslari, üveyikler, ebekulaklar...
bir ara sigarasindan derin bir nefes cekip "köylük yerde cüce olmak cok zor" dedi...
ilahi zelha, sanki sehirlik yerde kolay...
orada su boyumla ben bile..neyse...
benden bid bid zelha`ya ne...
onun kocaman dertleri kendine yeter...
derken. zelha "nteresinden" ufacik bi gözlük cikardi...
birac tane burus burus kagit...
birden sirinler masali bitti...
zelha kocaman birisi oldu sanki."
atilla atalayın, içinde mizah öğeleri de bulunan kitabı.
şimdi şöyle bakınca sıdıka falan orjinal bir tipleme ama diğer bölümler için aynı şeyi söylemek güç. 90'ların mizah anlayışı neydi diye merak edenler bakabilir. zira kitaptaki çoğu hikaye olacak o kadar'ın unutulmaz repliklerinden "ne kodun la kafana" tipi bir komiklikten öte geçmiyor malesef.
