doomed, disillusioned, talktalk ve by and down the river ile çoktan sevdim bile. Şimdi diğer şarkıları da hazmedip albümü zihnime iyice sokacağım.
yorumlarda bakıyorum. sönük, duygusal ve düşük tempo gibi eleştiriler var. Herkes tutturmuş bir judith gibi şarkı yok diye. adamlar 2018 yılına geldi. hisleri, algıları ve müziğe bakış açıları değişiyor. albümü tam dinlemedim. lakin singlelardan gördüğümüz kadarıyla so long, thanks for the all fish şarkısı dışında gitar gerçekten geri planda. maynard vokali ile akıyor gidiyor şarkılarda. maynardın naif vokali harika ama sinirli vokali kusursuz. Umarım o sesleri duyabilirim, genel itibariyle sakin sakin mesaj verdikleri bir albüm gibi duruyor.
yakında tool albümü de gelecek, sesine iyi bak mjk.
