sen varoluşu neyle açıklıyorsun diye sorulması gerekir. tanrının varlığını kabul etmeyen bir insanın önce mantıklı bir başlangıç açıklaması yapması gerekir. bunun hem bilime dayalı olması lazım hem de mantığa yatması lazımdır. yani genelde insanlar hep inanmıyorum der ama başlangıcı neyle açıkladıklarını söylemezler. çünkü ateistliği furya olarak görürler. çocukluk hevesi gibi ama bunun yanında stephen hawking gibi ateistler çekim yasasını savunmuşlardır. yanılmıyorsam 2010 kitabındaydı. ben o kitabın ruhun varlığını neyle anlattığını bilmiyorum fakat bir ruh gerçeği var ,hisler gerçeği var en azından. her insanın hisleri aynı olamaz.
eğer sınanmak için gelmediysek nasıl var olduk ? neden var olduk ? bu sorulara cevap verebilen ateist arkadaşlar ya da dindar arkadaşlar gerçekten gözümde ''inanan'' sıfatını alırlar. ya sizce ?
not : bu başlık ''eğer tanrı varsa'' başlığından esinlenerek açılmıştır.
eğer tanrı yoksa yine insanlardır dünyalarını cennete ya da cehenneme çevirecek olan. ayrıca mucize, umut, dilek gibi şeylerinde değeri azalır belki de kalmaz.
ateist olduğunu söyleyen ve böyle şeyleri umursamaması gereken kişileri meşgul eder en çok bu tür sorular nedense?
olmadığını ispat etmeye çalışırlar hep, şeytanın onlara fısıldadığı vesveseleri kendileri düşündü zannederek, ama onlar şeytana inanmaz, öyle ya "şeytanın en büyük kurnazlığı kendisinin olmadığına inandırmaktır"
olmadığına inandığın şeyin olmadığına insanları inandırmaya çalışmanın sebebi nedir?
eğer tanrı olmasa idi, insanların inançları olmazdı, cennet beklentisi, cehennem korkusu olmazdı. reenkarnasyon'a inananlar olmazdı. bir ilah'ın bir tanrı'nın varlığı insanın umudu, güvenci ve inancıdır. bir tanrı olmasaydı ya da var olduğu söylenmeseydi insanlar çok daha kopuk ve amaçsız yaşarlardı.
