her ne kadar ''önemli olan iç güzelliktir'' diye geyik yapılsa da aslında insanlarda ilk önem verilen şey dış güzelliktir. tabii bu dış güzellik herkes megan fox, kıvaç tatlıtuğ olsun değildir. şöyle standart bakımda, eline yüzüne bakılır birisi olsun anlamında.
karşınızda dünya iyisi bir adam var diyelim ama yağlı mı yağlı saçları sakalına karışmış, dişleri sapsarı, ağzı kanalizasyon gibi kokan, elleri sigaran kapkara olmuş, kimbilir en son ne zaman yıkanmış bir adam varsa hadi sıkıysa sık iç güzellik palavrasını.
değil içini tanımak, kıçına neft yağı sürülmüş gibi kaçmaz mısın?
