teknoloji gelişmiştir ve bokomatik yakıt sistemine geçilip, dışkıyı metan gazına çeviren sistem arabada mevcuttur artık.
bu türden bir yakıtla çalışan bir aile arabasından kesittir.
baba: allah kahretsin yakıt bitti (araba durur)
oğul: ıhhh ıı hıı (ıkınır)
baba: ha gayret oğlum, oldu mu?
oğul: bir kaç parça cevher çıkmıştır, poşeti büzer, verir, "100 gram anca var, yeter mi?"
baba: etmeyin, eylemeyin, bu 5 kilometre anca götürür, arkasını döner "hanım!! yap bir şeyler"
anne: ay ömrümü yedin sabri, 50 kere söyledim yumurta dayanınca yapmayın diye şunu, arabanın bereketi kaçacak ayol, sabah kahvaltısıyla duruyorum, nereye yapıyorum hem?
...
- ne oluyo abi, niye durdu araba?
- bok bitti de ondan!
- ne dedim şimdi ben lan? düzgün cevap ver, sıçarım senin ağzına.
- seni şöyle depoya doğru alalım.
- !!!
"bu araba çok benzin yiyor yaaa" söylemlerinde bir durup düşündürtür insanı. ayrıcada ergonomik olsun diye lazımlıkvari bir sürücü koltuğu olmalıdır. hatta tüm koltuklar böyle dizayn edilmelidir bana kalırsa. bir elin nesi var iki elin sesi var sonuçta.
yakıtı bitmiş olmalı ki yazarları toplu halde sıçırmak için başlık açmak zorunda kalmış. marifetli otomobil, bokla çalıştığı yetmezmiş gibi, milleti sıçırıp yakıt temin edecek zekaya da sahip. tamam, biliyorum; en ciddi yakıt kaynaklığına adayım ama en azından kokutmuyorum.
