kendi kendime konuştuğum çok olmuştur, bir iki insan fark edip deli herhalde deyip uzaklaşırdı. ama kendi kendine gülünce bide sesli olunca bütün gözler sana döner ve yerin dibine giresin, herkesin bakışları altında oradan uzaklaşmaya çalışırsın.
Nefret ettiğim tik benzeri alışkanlığımdır. Nedense evdeyken ya da mutsuzken aklıma gelmeyen komik anıları o anda hatırlayıp sırıtmaktır. Bazen komik olmayan anıları bile kurgu yapıp komikleştirebilirsiniz (bkz: süphanallah) . Durdurmak zordur. En kolay çaktırmama yolu Sanki yüzünüz gülmekten değilde acıdan gerilmiş gibi yüzünüzü tutmanızdır. iyi hissettirir ama kimse görmesin atraksiyonu da vardır.
