Bazen yaşadığım sorundur. Dışarı çıkmak isterim kimse yok.
Herkes bilgisayar başında, uyuyor, ders çalışıyor, meşgul.
insanlar dörtduvar içinde yanlızlığı tercih ediyor sanırım, bende tek başıma da olsa dışarı çıkmayı.
Yıllardır şehir dışında okuyup ailesinin yanına geri dönen kişinin yaşayabileceği durumdur. Liseden, çocukluktan falan arkadaşlar kendi hayatını kurmuşlardır, çalışıyorlardır, müsait olmazlar genelde tek tük görüşülür. Tek başına yapılabilecek etkinliklerin çoğunu yapmışsınızdır başa sarıyorsunuzdur. Daha önce sosyal biriyseniz canınız fena şekilde sıkılmaya başlamıştır.
işte bunlar hep yeni nesil problemleridir. malesef dışarı çıkıp iki muhabbet edecek bütün arkadaşlarla yol ayrılır, yeni ortamlarda bütün muhabbetler sevgiliyle yapılır, arkadaşlar sevgili muhabbeti özeti yapmak için varlardır, dolayısıyla sistem dışarı çıkacak sevgilisi olmayana dışarı çıkıp sevgili muhabbeti yapacak arkadaş bulma şansı vermeyerek her birini birer asosyale dönüştürüp yalnızlığa mahkum eder.
Arkadaş bulamamak insanı yoldan çevirmemeli ,bizzati kendimin çokça tek çıkma isteği bu durumdan beni kurtarmıştır . Haliyle tek başınayken etrafı kendi iç sesinle dolaşmak her yazara en az Bi kez tavsiye edilendir.
(Edit: aklıma yine düştü Karaköy'den istiklal, ordan da Bi gümüşsuyu turu.)
sıkıntılıdır. işte bunlar hep yalnızlık... tavsiyem bir spor salonu ya da kursa kayıt olunmasıdır. buralarda çevreyi genişletip, farklı etkinliklere katılmanız daha kolay olacaktır.
Gece nobetinden cikan bir saglikci olmasi muhtemeldir. Gece nobeti 08:00 da biter ve haliyle sabahin sekizinde disari cikilacak arkadas bulmak epey zorlasir.
