Albert camus'un ilk okudugum eseri. Baslarda pek idrak edemiyorsun ama sonradan devam ettikçe taşlar yerine oturuyor, ne demek istediginin farkina variyorsun.
"Yaşam benim için gittikçe zorlaşıyordu; beden keyifsiz oldumu, yürek de ölgünleşir… Bana öyle geliyordu ki, hiç öğrenmemiş olduğum, ama yine de çok iyi bildiğim bir şeyi, yani yaşamayı unutuyordum…"
"Doğruluk duygusu, haklı olmanın verdiği doyum, kendini değerlendirmenin sevinci, bayım, bizi ayakta tutan ya da ilerleten güçlü zembereklerdir. Tersine, insanları bundan yoksun ederseniz, onları ağzı köpüren köpeklere çevirirsiniz.."
şu an düşüş deyince aklıma gelen tek düşüş maalesef ki tl. vakıfbank vadeli mevduat hesabımda mecburi değerlenen yatırımlarım dışında beni mutlu edebilen bir şey yok bu durumda.
