düşünsel hapis dediğimiz olgu düşünmekten kendini alıkoyamamak şeklinde nufus eder insan tabiatına düşünmeninin sınırı ve zamanı yoktur. yeryüzünde yaşayan en akıllı varlık olan "insanoğlu" süregelen tarihte hep mücadele etmiş, sonunda aklını kullanmayı öğrenip ateşi bulmuş ardından bakırr, kalay, gümüş, çivi yazısı derken basit tabirle medeniyeti kurmuş oluşturmuştur.
insanoğlunun tabiatı gereği meraklıdır ve bu merak sayesinde, mücadele sayesinde bugün birçok teknolojik aletten nemalanıyoruz merak dediğimiz kavram insanı düşünmeye iter bu düşünme eylemi, öğrenme eylemi fazla olan bireylerde sınırsız bir öğrenme, bilme güdüsü, sorgulama güdüsü şeklinde insan tabiatına nufus eder.
düşünmenin ve bilginin sınırı yoktur, tıpkı evren gibi sonsuzdur bu bağlam düşünme ve bilginin sınırsız olduğunu gözönünde bulundurcak olursak "düşünsel hapis" dediğimiz düşünmekten kendini alıkoyamama eylemini akıntıya karşı yüzme şeklinde değerlendirmek yanlış olmaz.
