düşünceden korkanların, caydırmakta kullandıkları sebebler silsilesi. gerçekten düşünen kişi, "düşünmenin zararları var mıdır, yok mudur?" diye de düşünür ve bir saçmalık olduğuna karar verir zaten.
hiçbir sonuca varamadığınız zaman yorgun düşersiniz, başınıza ağrılar girer de yine de bir çözüm yolu bulamazsınız ve hal böyle olunca bunalım kaçınılmaz olur. en iyisi düşünmemek.
beyni yorma, kişiye kendisini yorgun hissettirme gibi zararlardır.
--spoiler--
şöyle ki, gece yatağa yattığımda aklıma aynı anda bin şey geliyor. ilker hocanın ertesi gün css dosyasına buton eklemekle ilgili anlattığı konudan birşeyleri mutlaka çekip sorar diye düşünürken bir yandan ya acaba hakana haksızlık mı ettim acaba bilmeden bir kusur mu işledim de onca zamanlık dostluğumuz bitti diye hüzünleniyorum. bu ikisi yetmezmiş gibi dilim sanki beynimden ayrıymış gibi fısır fısır dua okuyor. dualar bitince amin dememle birlikte bir şarkı dolanıyor dilime istemdışı. o şarkı ben uykusuzluktan delirene kadar çıkmıyor aklımdan arkadaş. yok çıkmıyor. bazen gerçekten midemin bulandığını, beynimi durdurmak istediğimi hissediyorum olmuyor. güzelim uykunun 2 saati bir halta yaramayan düşüncelerle geçiyor. doğru dürüst bir mesele düşün de vatana millete bir faydan olsun noksan akıl diyorum kendime ama yok. olmuyor yahu. sızlana sızlana uyuyakalıyorum, sabah da o uykusuzluğu çeken ben değilmişim gibi dinç oluyorum. yarım saat içinde toparlanıyorum gayet güzel. bıktım yahu. bıktım.
--spoiler--
