düşünmenin iki ucu boklu değnek olması durumudur. bu yazdığım bir çoğunuzun umurunda olmayacak, belki ben dahi bir kaç ay sonra unutacağım fakat yazar olmanın verdiği yetkiye münhasır naçizhane fikirlerimi beyan edeceğim.
Düşünmek her insan gibi bizimde bir özelliğimiz fakat az ya da çok düşünmek elimizde. az düşündüğümüzde geri zekalı damgası yerken çok düşündüğümüzde asosyal oluyoruz.Peki bu durumu nasıl kendi lehimize döndüreceğiz?Gerektiğinde gerektiği kadar düşünebilir miyiz?Düşüncelerimiz ne kadar kontrolümüzde?Düşüncelerimizle kendimizi kandırabilir miyiz? Pff yine bu düşünmek işini çok düşündük.neyse davulcu kapıya geldiğinde bir-iki lira kafi çıkarıp beş lira veriyorsunuz sonra adam parayı beğenmiyor. ee ben davulla uyanmıyorum neden para verecek mişim ki? acaba ateist arkadaşlarda davulculara para veriyor mu? olum çok sıcak ya.
