genelde karşıdaki insanı fazlasıyla kırar bu... olup olmadık laf söyleme olasılığı yüksektir. lafın nereye gideceğini düşünmeden söylemektir bazen çok yanlış yerlere gidebilir.
dilin değil aklın kusurudur. insanın sinir sistemi zaman zaman tekleyebilir, böyle zamanlarda ağzından çıkanı kulağı duymaz ve pişman edici laflar ağzından çıkıverir. akıl da sözler de büyük güç barındırır, bu gücü kullanabilen hayat yolunda ön sıraları zorlar. aklın yol göstericiliğinde doğru dürüst şeyler söylemek her zaman güzeldir, hele bir de insanlar can kulağıyla dinliyorsa keyfine varılmaz. ancak ve ancak yorgunluk, dalgınlık ve sabırsızlık kafa karıştırır ve zaman zaman dudaklardan olmadık kelimeler fırlayabilir. *
iki işi aynı anda yapmamak. ayrı ayrı ele alındığında düşünmemek ve konuşmak kelimelerini elde ederiz. güldürürken düşündürmek anlayışı saçma kabul ediliyorsa bu anlayış fevkalade kabul edilmelidir. çünkü kişi sadece konuşmaya odaklanmıştır. düşünmek o an için ekstra durumundadır. yani durum olması gerektiği gibidir ve alkışlanmalıdır. *
bazan, hepimizin yaptığı öylesine cıkıveren ama sonra sonsuz pişmanlıklara yolacan, utanc veren (az önce yaptığım gibi) yer yarılsa da bir kat aşağıya düssem gibi abuk düşüncelere sevkeden, uykusuzluk, gerginlik ve yorgunluğun verdiği rehavetle şapşalca davranışlara neden olan gaflettir.
tanınmasa da, bilindik olunsa da 'ehh, arada olur'denip geciştirilmesi gerekendir.
bu sebepten dolayı hatiri sayilir miktarda sıçtığımı bilirim. işin kötüsü o anda sıçtığını idrak edemiyorsun.
"lan olm spontan ol daha rahat olursun" gibi önerileri fazlaca benimsemekten dolayi da meydana gelebilir.
şiddet uygulanmak istenen grubun karakteristik özelliği. insanlar büyüdükçe küçük bir çocuğun konuşmasını alıyor. düşünmeden konuşmak çocukta sevimli kabul edilirken 'yetiş'ememiş yetişkinlerde patavatsızlık olarak algılanıyor. bir de çok kırıcı oluyor. aklına estiği gibi konuşma ey insanoğlu!!!! *
