düşündüğünü yazamamak, bu ülkede düşündüğünü yazan ve söyleyenlerin başına neler geldiğini bildiğimizden uyguladığımız bir otokontrol sistemidir. insanın canını yakar. düşünce özgürlüğü ve düşündüğünü yazma özgürlüğü sadece söylemde ve kağıt üzerindedir. uygulama ise tamamıyla farklıdır oysa.
yazarlık, düşündüğünü yazabilme sanatıdır.
tıpkı, herkesin bildiği kelimeleri bir araya getirip, mükemmel şiirler yazan şairler gibi. herkes düşünebilir fakat yazamaz bu sebeple değil'midir? gerçek manada yazar sayısının azlığı.*
insanların düşünürken daha edebi olduğunu gösteriyor ve gerçekte var olan bir durum.* başlıyorsunuz zihninizde cümleleri kurmaya ve o kadar ahenkli ve güzel ki kalemi alınca büyüsü gidiyor. ama çok güzel düşünmüştüm diyip kalıyorsunuz.
