düşündükçe dibe inmek, düşündükçe karmakarışık ve çıkılması daha da imkansızlaşan yere gelmek...
düşünüyorum o halde her şeyi birbirine karıştırarak kim ve ne olduğumu unutuyorum, düşünüyorum her bulduğum fikirde yokluğa daha da ulaşıyorum diyebilir insan...
genellikle keskin zekaların çözemeyeceği şeyleri normal bir zekayla çözebiliriz.Çünkü normal bir akıl yüzeysel düşünüp direk olayın kaynağına inerken ince düşünen keskin bir zeka olayların hangi yoldan çözülebiliceğini düşünür bir sürü analiz yapar ve bunu yaparken kaybolur.bunada kaybolmak denir sanırım.genelde zeki insanlar depresyon piskolojik rahatsızlık yaşar boşluğa düşer ve yok olmayla yüzleşir.normal zekalar a hayat toz pembe gelir hep çocuk gibidirler gülerler boş boş bakarklar.farkındalık mı iyi farkında olmamak mı tartışılır.
