bu aralar çokça sorguluyorum. acaba böyle düşünmemi tetikleyen bir şey var mı; varsa nedir diye. içinde bulunduğumuz toplum ve kültür elbette düşüncelerimize bir temel oluşturuyor; istesek de istemesek de. En çok merakımı cezbeden şey ise hiçbir şeyden etkilenmemiş biri olsun; daha doğrusu hiçbir şey öğretilmemiş biri. bir çeşit "pure" saf insan. acaba o neler düşünürdü?
aklıma (bkz: hakan Günday) ın (bkz: kinyas ve kayra) adlı romanındaki kayra geldi. zira o da zihnindeki her şeyi silerek zihinsel hiçliğe ulaşmak istiyordu.
Eğitim sistemin kalitesine göre değişen durumdur. Lisede farklı işaretliyorum diye cevap kağıdını bir sürü tatava yapıyorlardı. ben çizik atıyordum, yuvarlağa alın diyordu onlar.
insanı Düşünceye sevk eden etkenlerden biri de fikirlerdir. Sanırım kastedilen o. O halde Bize kelimesi aidiyetin ne kadarını yansıtıyor peki? Yani insan benliğini oluşturan kimlik kişilik genler aile okul eğitim sosyal ve yakın çevre toplum medya v.b. tüm bu unsurlar varken burada bireyin şahsi katkısı ne olabilir? Kişisel tecrübeler yaşanmışlıklar ve bu esnada edinilen şeyler. Diğerleri buna binaen hep dış dünyadan gelen verilerin değerlendirilmesi. Az da olsa Üzerine bina edilmesi. Hele ki az okuyan biriyse. Oluşturulan Onlarca medya algısı ve bilgi kirliliğine maruz beyinlerin Kitle ve sürü psikolojisi yoluyla etkilenmesi, insan düşüncelerinin kültürel ticari siyasi ideolojik ahlaki v.b. amaçlarla dizayn edilmiş tüm maniplasyona açık olması hali kaçınılmaz. Özellikle günümüz tüketim çağında. Yada Sokak eylemlerinde akla ilk gelenler..
