benimdir. lisedeyken servise yetişmek için koşturup merdivenlerden patır patır düşmüşümdür. servise bindiğimde bir yandan ayakkabı bağlarımı bağlayıp bir yandan gözlerimden yaş akmaktaydı. ammma lakin bu sadece hissettiğim acıdan kaynaklanyordu. katıla katıla da gülmekteydim. zavallı servis şöförü hasan abi yüzüme öyle bir baktı ki. yok hasan abi iyiyim dedim de sanırım pek inanmadı adamcağız. düşene gülünür yahu.
bu durumu gerçekten komik bulan ve samimiyetle gülen bir tanıdığım var, öyle ki bu defa gülme krizi sebebi ile düştüğü yerden kalkamıyor. hatta bir gün evinde tek başına iş yaparken merdivenden düşmüş, bu düşüşün ardından beni arayıp kahkahalarla düşüşünü anlatmıştır. en çok güldüğü şey de düşen insanlardır, sırf böyle videolar izleyerek gülme krizine girebilen bir insandır. haliyle kendi düştüğünde de güldüğü sahneler aklına geliyor olabilir.
