Ara sıra ciddi bir şekilde kafaya inen ve mantıklı olduğu zamanlarda asla kaçınılamayan insanı ciddi bir şekilde rahatsızlık içinde bırakarak bir örümceğin ağ örmesi gibi yavaşça yuvalanan bataktır.
Kendimi asla ait hissetmediğim bir dünyada kendimi öldürmekten yana hiçbir kuşkum yokken, kafamdan her zaman ısrarla köşeye iteliyorum.
bahaneler arıyorum, ama aptal bir cesaret ki insanı ölümden korkutmayan, hayatta da tutmuyor.
