sokakta rastlanabilinecek bir durumdur.
azarlayayım istiyorum öylesini ama o da bir anne. hiç unutmam bacağı sakat bir civcive yardım olsun diye elimde taşırken anası olacak tavuk üzerime saldırmıştı. şimdi aynı şekilde kadını güzel bir dille uyarsam bile beni orada haşlarsa çok utanırım deyip işime bakıyorum.
Düştü diye döver dövdüğü için ağlayan çocuğu ağlıyor diye döver ağlayan çocuğu görüp annesine tip tip bakan insanları görünce çocuğu tekrar döver.. bu böyle gitmektedir.
ulan zaten düştüm birde düştüm diye başımın içine etme yani birde ben sana yapma şunu bunu yapma dediydim diyenleri yok mu anne şefkati, korumacılığı galiba ben anlayamadım...
(homostupidactus) nam-ı diğer "düştü diye çocuğunu döven kadın" çok ilginç bir türdür. çocuğu kaybolunca etrafta çığlıklar atar, ağlar, kendini yere atar. sonra çocuğunu bulduktan sonra daha öpmeden, sarılmadan tokatlamaya başlar. tokatlarken de ağlamaya devam eder.
Çocuk sahibi olmaması gereken kadındır. Çocuk dizinin acısını unutur yediği tokat yüzünden. Sonra koluyla yüzünü kapatarak ağlar. Ne gurur kırıcı bir durum o çocuk için.
Anadolu kadınıdır. Kalender, oturaklı insanlar olurlar böyle arada döven annlerin çocukları. Tamam dayak şiddet iyi birşey deyil ama dayak yiyen çocukla yemeyen çocuk yüz metreden belli oluyor arkadaş.
muhtemelen çocukken kendisi hiç düşmemiş kadındır.
benim annemdir o. düştüm diye ayrı döver ağlıyorsam ağlama diye ayrı döverdi.
neden?? neden bulamıyorum sadist misin a kadın ne yapalım düşmüşüz işte tamam yaramazlıktan da düşmüş olabilirim ama düşmüşüm işte.
ananem seni nasıl büyütmüş anlamıyorumki.
büyümenin en iyi yanı benim için annemden daha güçlü olmamdır. annem evde dayımlara göre sanırım ikinci planda kalmış. sevgiyle de büyümemiş pek çünkü bu durumun izahı yok.
ama anne annedir melektir. dövmüşsede terbiye etmek için dövmüştür. çünkü annem çok fedakar bir kadındır o kadar iyiliğini unutup böyle anları büyütemem.