Düşene gülmek alışılmış bir durumdur aslında kalıplaşmış bir şekilde. Fakat düşenin gülmesi bence: "aha bu seferde düştük umarım görmemişlerdir görenler içinde bir sırıtayım canım yanmadı sansınlar da çabucak uzaklaşayım" tarzında bir mantık izlenmektedir..
bu sabah itibariyle başıma gelen bir olaydır. ne kadar canın yansada çuval gibi yere yığılmak ister istemez komik geliyor. çevrendeki insanların gülmemek için kendilerini tutmaları ap ayrı bir komedi zaten.
düşene güleriz; çünkü o hal insanın gülme hormonlarında etkileşim uyarmaktadır. düşende kendisine güler; çünkü karizma çizilmiştir. durumu kurtarmak gerekir... vaziyet bundan ibarettir.
bunu neden söylediğimi ve çok saçma olduğunnu biliyorum ama bir an için düşen insanın gülmesinin kendi düşen ağlamaz sözüyle ilişkili olduğunu düşündürten başlık.
